Trądzik podskórny - przyczyny i leczenie. Jak wygląda?

Trądzik podskórny – pod tym potocznym określeniem kryje się trądzik grudkowy, typowy dla wieku młodzieńczego, którego główną przyczyną jest zbieranie się łoju pod skórą. Jak wygląda trądzik grudkowy podskórny? Jak należy leczyć tego typu chorobę? Jakie leki znajdują zastosowanie w terapii?

Czym jest trądzik podskórny?

Trądzik podskórny to pojęcie potoczne, nie występujące w fachowej, medycznej i naukowej nomenklaturze. Oznacza dermatozę charakteryzującą się występowaniem niewielkich grudek, wypełnionych zbierającym się pod skórą łojem.

Prawidłowa nazwa tego typu schorzenia to trądzik grudkowy, ewentualnie jeśli w jego przebiegu pojawiają się też zewnętrzne, ropne wykwity, mówimy o trądziku krostkowo-grudkowym. Tak zwany trądzik podskórny jest jedną z najczęściej występujących odmian choroby zbiorczo klasyfikowanej, jako trądzik pospolity - typowy dla wieku młodzieńczego.

Uważany jest za dermatozę o średnim nasileniu, silniejszą aniżeli postać zaskórnikowa, ale nie tak groźną, jak trądzik ropowiczy, skupiony, czy piorunujący. Klasyczny trądzik podskórny, wobec braku zmian ropnych, nie pozostawia po sobie blizn. Należy jednak pamiętać, że w sąsiedztwie grudek mogą się pojawić wypełnione ropą krosty i torbiele, a wówczas ryzyko blizn wzrasta niewspółmiernie.

Jak wygląda trądzik grudkowy podskórny?

Trądzik grudkowy podskórny objawia się w niezwykle charakterystyczny sposób, dlatego trudno jest pomylić go z inną dermatozą. Symptomy choroby występują głównie na twarzy (najczęściej na policzkach, czole i brodzie), a także na klatce piersiowej oraz plecach.

Grudki mają niewielkie rozmiary, ich średnica nie przekracza zazwyczaj 3-4 milimetrów. Mają barwę czerwonawą lub cielistą. W dotyku są twarde i zbite. Są wypukłe, nieco stożkowate, kształtem przypominają krosty, ale pod ich powierzchnią nie gromadzi się ropna treść.

Ciągłość skóry nie zostaje w tym przypadku przerwana ani nadwątlona, jednak pod jej powierzchnią gorzeje stan chorobowy – zbiera się sebum, czyli substancja produkowana przez gruczoły łojowe. Dlaczego tak się dzieje. Dlaczego łój nie wypływa swobodnie na zewnątrz?

Przyczyny trądziku podskórnego

Przyczyny trądziku podskórnego są złożone i wielopłaszczyznowe. Najczęściej zmiany trądzikowe tego typu rozpatruje się w kontekście uwarunkowań genetycznych oraz zaburzeń hormonalnych, tak charakterystycznych dla wieku dojrzewania.

Przeważnie na tym właśnie tle dochodzi do zaburzeń dwojakiego rodzaju, a mianowicie nadaktywności gruczołów łojowych oraz nadmiernego rogowacenia mieszków włosowych, czego efektem jest zapychanie się kanalików, zbieranie sebum pod powierzchnią skóry i powstawanie grudek, a także mniejszych i nie tak wypukłych zaskórników. Jest to środowisko nader sprzyjające proliferacji, czyli namnażaniu się pałeczek Propionibacterium acnes.

Są to drobnoustroje w normalnych warunkach stanowiące część normalnej flory bakteryjnej skóry. Jednakże w dużej ilości przyczyniają się one do rozwoju zmian trądzikowych, powodując nadkażanie skóry, czego konsekwencją są stany zapalne.

Leczenie trądziku podskórnego

Leczenie trądziku podskórnego ma charakter farmakologiczny. Wszelkiego rodzaju domowych sposobów na trądzik należy w tym przypadku zaniechać, jako że mogą one wyrządzić więcej szkody, aniżeli pożytku. W przypadku trądziku podskórnego, priorytetem jest:

• ustabilizowanie pracy gruczołów łojowych, ograniczenie łojotoku,
• znormalizowanie procesów łuszczenia się naskórka i usuwania martwych, zrogowaciałych tkanek,
• niedopuszczenie do rozwoju stanów zapalnych, skutkujących powstaniem krost i torbieli, a w ich konsekwencji – szpecących blizn.

W bardziej wymagających przypadkach możliwe jest skojarzenie terapii lekowej z innymi metodami, stosowanymi w gabinetach kosmetologicznych oraz medycyny estetycznej. W tym kontekście polecić można między innymi zabiegi z wykorzystaniem lasera bromkowo-miedziowego.

Leki na trądzik podskórny

Leki na trądzik podskórny każdorazowo powinny zostać przepisane przez lekarza, najczęściej dermatologa, tym bardziej, że część z nich dostępna jest wyłącznie na receptę. Wymienić wśród nich można takie środki, jak:

• erytromycyna i klindamycyna, a także tetracyklina – stosowane miejscowo lub doustnie antybiotyki na receptę (wydawane tylko z przepisu lekarza),
• izotretynoina – bardzo silny retionoid (pochodna witaminy A), ewentualnie leki o podobnym charakterze, takie jak tretinoina, adapalen i tazaroten,
• kwas azelainowy – jeden z podstawowych preparatów przeciwtrądzikowych, o działaniu przeciwbakteryjnym i złuszczającym,
• nadtlenek benzoilu – substancja przeciwzapalna, złuszczająca naskórek, hamująca łojotok.

Uwaga: w czasie leczenia należy bezwzględnie przestrzegać zasad higieny, a także właściwej pielęgnacji i diety. Grudek ani krost nie należy drapać, ani tym bardziej wyciskać. Stosowane kosmetyki powinny być maksymalnie naturalne i pozbawione alkoholu.

Dobrze widziane są lekkie kremy nawilżające, niewskazane zaś ciężkie preparaty odżywiające i natłuszczające. W diecie należy się zaś wystrzegać nasyconych kwasów tłuszczowych, tłuszczów trans oraz węglowodanów o wysokim indeksie glikemicznym.

Czytaj też:

• Rodzaje trądziku u dorosłych i młodzieńczego – różnice
• Dieta na trądzik i jego różne odmiany. Czego nie jeść?
• Trądzik hormonalny - leczenie naturalne i lekami. Objawy

---

Przychodnia online Dimedic - wybierz konsultację:

E-recepta online

Lekarz rodzinny

Dermatolog online

---

Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu dimedic.eu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.