Łuszczyca kropelkowa - dieta i leczenie. Jak wygląda?
Autor: Piotr Brzózka
Łuszczyca kropelkowa to choroba, która dotyka dzieci w wieku szkolnym. Co jest jej przyczyną? Jak wyglądają jej objawy? Na czym polega leczenie łuszczycy kropelkowej i jaką dietę należy stosować profilaktycznie oraz wspomagająco w terapii?
Łuszczyca kropelkowa
Łuszczyca kropelkowa (łac.: psoriasis gutatta; inne nazwy: kropelkowata, drobnogrudkowa) jest jedną postaci łuszczycy pospolitej, wyróżniającą się zarówno obrazem klinicznym objawów, jak też pod względem stojących za nią patomechanizmów.
Choroba zazwyczaj występuje u dzieci i młodzieży – pierwsze jej symptomy pojawiają się około ósmego-dwunastego roku życia, w wielu przypadkach stanowiąc swoiste preludium dla klasycznej łuszczycy, rozwijającej się w późniejszych latach życia.
Występujące w przebiegu łuszczycy kropelkowej wypryski skórne przypominać mogą charakterem trądzik młodzieńczy, poza objawami schorzenia te nie mają jednak ze sobą wiele wspólnego.
Przyczyny łuszczycy kropelkowej
Przyczyny łuszczycy kropelkowej nie zostały do dziś bezsprzecznie określone, aczkolwiek faktem powszechnie znanym jest silna korelacja między wystąpieniem pierwszych objawów skórnych, a wcześniejszym zakażeniem bakteryjnym. Zaobserwowano, że łuszczyca kropelkowa pojawia się około 2-3 tygodni po infekcji gardła lub migdałków podniebnych, wywołanej przez paciorkowce.
Naukowcy nie są pewni, jaka jest dokładna zależność między obiema chorobami, nie mniej tego typu łuszczyca uznawana jest za dolegliwość „poinfekcyjną”. Znając patogenezę innych odmian łuszczycy, można podejrzewać, że zapadalność i w tym przypadku ma związek z aktywnością układu immunologicznego. Istotna może też być reakcja organizmu na określone leki, a także uwarunkowania genetyczne. W odróżnieniu od innych postaci łuszczycy, w tym przypadku gen odpowiedzialny za wystąpienie choroby nie został jednak dotąd rozpoznany.
Objawy łuszczycy kropelkowej
Objawy łuszczycy kropelkowej przypominają trądzik, ewentualnie wypryski charakterystyczne dla alergii kontaktowych i wziewnych, w mniejszym natomiast stopniu skojarzyć je można z klasycznymi symptomami choroby (czerwone grudki pokryte srebrzystymi łuskami). W przebiegu łuszczycy kropelkowej na ciele pacjenta pojawiają się małe wykwity, o średnicy od kilku milimetrów do 2 centymetrów. Mają one lekko owalny kształt, przywodzący na myśl krople deszczu. Są mocno zaczerwienione, z czasem łuszczą się. Po zadrapaniu, podbiegają krwią.
Wypryski pojawiają się w szczególności na dużych, płaskich powierzchniach ciała, w tym przede wszystkim na plecach i na klatce piersiowej, mogą też wystąpić na owłosionej skórze głowy, na twarzy, na rękach i nogach. Z czasem łuszczyca kropelkowa może ewoluować w stronę innych postaci choroby, z wystąpieniem łuszczycowych blaszek, krostek, z rozdwajaniem się i odchodzeniem paznokci etc.
Leczenie łuszczycy kropelkowej
Ze względu na młody wiek pacjentów, leczenie łuszczycy kropelkowej nie należy do zadań łatwych. Tym bardziej, że nie istnieje lek lub grupa leków na łuszczycę gwarantujących całkowitą eliminację przyczyn i objawów choroby.
Obecnie w terapii zastosowanie znajdują różne typy środków farmaceutycznych:
- leki stosowane miejscowo, najczęściej - preparaty sterydowe. Skuteczne, ale relatywnie bezpieczne jedynie w przypadku aplikacji na niewielkie powierzchnie skóry. Od niedawna w użyciu są też pochodne witaminy D (np. lek bazujący na kalcipotriolu i betametazonu), wykazujące się dużą skutecznością przy niewielkiej ilości skutków ubocznych,
- leki przyjmowane doustnie, działające ogólnoustrojowo, stosowane w przypadkach ciężkich, obejmujących duże powierzchnie ciała. W tym kontekście wymieć należy przede wszystkim metotreksat i cyklosporynę (tzw. leki modyfikujące przebieg choroby – DMARD). Środki te dostępne na receptę są stosunkowo bezpieczne, wymagają jednak ścisłego przestrzegania zapisanych dawek, a także monitorowania parametrów krwi,
- leki biologiczne podawane dożylnie lub podskórnie - inhibitory TNF-alfa (adalimumab, etanercept, infliksymab oraz golimumab) lub przeciwciało monoklonalne przeciwko IL-12/ IL- 23. Są bardzo skuteczne, także u pacjentów słabo reagujących na innego typu farmaceutyki, a przy tym nie obciążają wątroby, ani nie wywołują innych znaczących skutków ubocznych.
W przypadku zaawansowanych zmian skórnych, pacjenci cierpiący na łuszczycę kropelkową mogą też zostać poddani tak zwanej fototerapii z zastosowaniem promieni ultrafioletowych (UVB).
Łuszczyca kropelkowa – dieta
Jednym z czynników zwiększających podatność organizm na łuszczycę, jest niewłaściwa dieta, bogata w tłuszcze nasycone i tłuszcze trans oraz cukry proste.
Pamiętać zatem należy, że niewskazane są takie produkty, jak wszelkiego rodzaju fast foody (frytki, hot dogi, hamburgery), chipsy, paluszki słone i inne przekąski, dania gotowe, słodycze, napoje słodzone.
Co warto podkreślić w kontekście młodego wieku pacjentów, większość zakazanych produktów należy do ulubionych smakołyków dla znacznego odsetka młodzieży w wieku szkolnym - tym bardziej utrudnia to właściwą profilaktykę choroby.
Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu dimedic.eu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.
Bibliografia do artykułu
- Anna Neneman-Hirsch, Aspekty kliniczne i epidemiologiczne zaburzeń ogólnoustrojowych u chorych na łuszczycę, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Wydział Nauk o Zdrowiu
- Joanny Narbutt (red.) Tak, leczę łuszczycę. Poradnik dla pacjenta
Podobne artykuły
