Leki na nadciśnienie a potencja: czy wpływają na erekcję?

Leki na nadciśnienie a potencja – czy leczenie chorób układu krążenia może pogorszyć jakość życia seksualnego? Jak dobrać środki skutecznie obniżające nadciśnienie tętnicze, nie powodujące przy tym osłabienia libido i erekcji?

Erekcja a nadciśnienie

Erekcja to stan fizjologiczny, którego istotą jest usztywnienie męskiego prącia oraz zwiększenie jego rozmiarów. Dochodzi do tego w wyniku szeregu procesów, zainicjowanych wskutek pobudzenia seksualnego, a zwieńczonych napływem krwi do ciał jamistych prącia.

Siłą rzeczy kluczowa dla mechanizmu erekcji jest więc sprawność szeroko rozumianego układu sercowo-naczyniowego, wszelkie zaś schorzenia i zaburzenia w jego obrębie mogą osłabiać siłę i trwałość wzwodu. Przed laty uważano, że główną przyczyną impotencji są niedomagania w sferze psychicznej, dziś wiemy, że dysfunkcja ta w głównej mierze powodowana jest przez czynniki naczyniowe.

Jednym z nich są zmiany miażdżycowe, powodujące zawężanie światła naczyń doprowadzających krew do penisa. Drugim jest nadciśnienie – choroba pośrednio stanowiąca główną przyczynę zgonów na świecie, prowadząca do zawałów serca i udarów, a mimo to często nieleczona. Między innymi ze względu na pokutujące przekonanie, jakoby leki na nadciśnienie pogłębiać miały problemy w sferze seksualnej. Czy jest to prawda? W jaki sposób nadciśnienie pogarsza jakość erekcji i jak na potencję wpływają leki obniżające ciśnienie?

Jak nadciśnienie tętnicze wpływa na erekcję?

Mechanizm zależności pomiędzy nadciśnieniem i zaburzeniami potencji nie został do końca rozpoznany. Najbardziej upowszechniona i najlepiej udowodniona z hipotez zakłada, że nadciśnienie tętnicze w dłuższej perspektywie powoduje zmiany w strukturze naczyń krwionośnych, które z czasem usztywniają się, co utrudnia swobodny napływ krwi do ciał jamistych.

Kluczowy może też być fakt, że nadciśnienie upośledza aktywność śródbłonka naczyniowego, a więc struktury która odpowiada za syntezę tlenku azotu (NO) – związku chemicznego niezbędnego do produkcji cGMPS, czyli substancji powodującej rozkurcz mięśni gładkich naczyń krwionośnych i umożliwiającej napełnienie prącia krwią. Inne hipotezy zakładają dodatkowo, iż nadciśnienie tętnicze powoduje nadmierną aktywność układu współczulnego, a także aktywuje układ renina–angiotensyna, co również negatywnie odbija się na zdolności do osiągania pełnego wzwodu.

Leki na nadciśnienie a potencja

Jeśli nadciśnienie powoduje zaburzenia erekcji, oczywistym wydaje się, że leczenie schorzenia pierwotnego powinno stanowić podstawę także terapii mającej na celu przywrócenie sprawności seksualnej.

W praktyce jednak pacjenci cierpiący na schorzenia kardiologiczne często nie podejmują leczenia lub z niego rezygnują obawiając się o pogłębienie impotencji. Czy faktycznie może tak być? W temacie „leki na nadciśnienie a potencja” narosło wiele mitów. W dużej mierze odnoszą się one do skutków ubocznych leków starej generacji, wprowadzonych na rynek kilkadziesiąt lat temu, które faktycznie istotnie obniżały męską potencję. Współcześnie jednak stosuje się znacznie nowocześniejsze środki, które na siłę erekcji wpływają w znacznie mniejszym stopniu, a w przypadku niektórych można wręcz mówić o oddziaływaniu korzystnym.

Tabletki na nadciśnienie a potencja

Do najczęściej stosowanych leków na nadciśnienie należą tak zwane beta-blokery i one też najczęściej obwiniane są o powodowanie lub pogłębianie zaburzeń erekcji. Należy jednak wiedzieć, że wyróżnia się trzy generacje tego typu środków, z których każda kolejna w mniejszym stopniu upośledza czynności seksualne:

• generacja I (nieselektywne beta-adrenolityki): propanolol, nadolol, oksprenolol;
• generacja II (selektywne beta1-adrenolityki): atenolol, bisoprolol, metoprolol, betaksolol, acebutolol, celiprolol, esmolol;
• generacja III (leki o dodatkowym działaniu wazodylatacyjnym oraz blokujące receptory alfa): nebiwolol, karwedilol, labetalol.

Zwłaszcza leki z pierwszej grupy wykazują się działaniem obarczonym dużą ilością skutków ubocznych. Jednak już w przypadku niektórych środków generacji III mówi się o działaniu wprost korzystnym dla sfery seksualnej.

Potencja a tlenek azotu

Na szczególną uwagę spośród wyżej wymienionych zasługuje nebiwolol. Jest to lek, który nie tylko obniża ciśnienie tętnicze, czyli jedną z pierwotnych przyczyn impotencji, ale też powoduje zwiększoną syntezę tlenku azotu - związku mającego kluczowe znaczenie dla erekcji.

Oznacza to, że w przypadku substancji czynnej, jaką jest nebiwolol, ryzyko pogłębienia zaburzeń seksualnych jest stosunkowo niewielkie. Z drugiej jednak strony należy pamiętać, że beta-blokery nie są lekami na potencję i nawet te najnowszej generacji mogą w określonych sytuacjach, w indywidualnych przypadkach powodować obniżenie popędu seksualnego oraz obniżyć zdolność do uzyskania wzwodu, a także orgazmu i wytrysku.

Stosowanie beta-blokerów zawsze obarczone jest tego typu ryzykiem, choć jak przekonują lekarze, jest ono znacznie mniejsze, aniżeli prawdopodobieństwo utraty zdolności do współżycia w wyniku nieleczonych chorób układu krążenia.

Czytaj też:

• Alkohol a potencja - czy alkohol wpływa na erekcję?
• Suplementy na potencję - ranking preparatów na erekcję

---

Przychodnia online Dimedic - wybierz konsultację:

E-recepta online

Lekarz rodzinny

---

Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu dimedic.eu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.