Angina u dzieci – jak ją rozpoznać i skutecznie wyleczyć?

Dodano: 26-08-2021 | Aktualizacja: 15-04-2024
Autor: Magda Sroka / artykuł konsultowany z dr Justyną Milewską
capsule Konsultacja z e-receptą internal Lek. rodzinny specialist Specjalista

Angina bakteryjna czy wirusowa?

Bez względu na podłoże infekcji, ostre zapalenie gardła i towarzyszące mu objawy mogą mocno wymęczyć organizm dziecka.

Czy za każdym razem konieczne jest włączenie antybiotyku?

Co zrobić, aby angina u dzieci nie wywołała późniejszych powikłań?

 

Angina – czyli ostre zapalenie gardła i migdałków podniebnych

Angina to choroba przenoszona drogą kropelkową, która atakuje migdałki i błonę śluzową gardła.

Infekcja może występować w dwóch postaciach: wirusowej i bakteryjnej.

Zatem za jej powstanie odpowiadają albo wirusy (m.in.: rynowirusy, adenowirusy, koronawirusy), albo baterie (głównie paciorkowiec beta-hemolizujący z grupy A).

Najczęściej spotykaną odmianą anginy u dzieci jest angina ropna (wywołana przez bakterię paciorkowca zwanego Streptococcus pyogenes).

Szczególnie często ujawnia się ona w wieku od 5 do 15 lat.

Dorośli zwykle przechodzą postać wirusową anginy, która stanowi aż 90 do 95% przypadków zachorowań. 

 

Angina u dzieci – jak ją rozpoznać? Dlaczego dzieci chorują na anginę ropną?

Angina u dzieci zaczyna się od gwałtownego i intensywnego bólu gardła.

Jest on szczególnie uciążliwy, ponieważ powoduje drapanie, utrudnia przełykanie, a tym samym odbiera dzieciom apetyt.

Kolejnym objawem są zmiany miejscowe na migdałkach, które stają się zaczerwienione i rozpulchnione, a do tego tworzy się na nich śluzowo-ropny nalot.

Właśnie te symptomy szczególnie trafnie ujawniają występowanie anginy ropnej u dzieci, dzięki czemu trudno pomylić ją z przeziębieniem czy grypą.

Jednak ostateczną diagnozę zawsze stawia lekarz rodzinny, z którym należy się niezwłocznie skontaktować w przypadku podejrzenia anginy u dzieci.

Do kolejnych, najczęściej występujących objawów towarzyszących anginie ropnej zalicza się:

  • wysoką gorączkę i dreszcze,
  • bóle głowy,
  • powiększone węzły chłonne,
  • wymioty (zwykle pojawiające się u małych dzieci do 7 roku życia),
  • osłabienie i apatię.
  • bóle brzucha

 

Wspomniane objawy mogą rozwijać się u dzieci od 2 do 5 dni.

Ponieważ angina ropna jest chorobą zakaźną (przenoszoną drogą kropelkową), istnieje duże prawdopodobieństwo, że dziecko zarazi się nią w przedszkolu bądź szkole.

Dzieci, ze względu na wiek i ciągły rozwój, nie mają jeszcze nabytej odporności, stąd łatwo o zachorowanie, zwłaszcza wtedy, kiedy przebywają w bliskim kontakcie z innymi rówieśnikami.

Mimo że najczęściej występującą u dzieci odmianą anginy jest angina ropna, to nie wyklucza się wystąpienia anginy o podłoży wirusowym.

Do jej objawów zalicza się:

  • stan podgorączkowy lub gorączkę,
  • bóle mięśniowe,
  • katar i kaszel,
  • ból gardła,
  • obrzęknięte migdałki,
  • złe samopoczucie i ogólne osłabienie.

 

Jak mieć pewność, którą anginą zaraziło się dziecko?

Diagnozę ostatecznie postawi lekarz w gabinecie lekarskim.

Jeśli sam wywiad i badanie gardła nie da stuprocentowej pewności, pediatra może wykonać test na obecność bakterii.

Pozytywny wynik potwierdzi anginę ropną, zaś negatywny wskaże na podłoże wirusowe.

 

Dlaczego tak ważne jest szybkie rozpoznanie i włączenie leczenia?

 

Leczenie anginy u dzieci

Gdy lekarz zdiagnozuje u naszego dziecka anginę i wskaże na podłoże występowania (wirusowe lub bakteryjne), zdecyduje o konieczności włączenia antybiotyku.

Niestety w większości przypadków za zachorowania odpowiada wspomniany paciorkowiec (Streptococcus pyogenes), dlatego antybiotykoterapia zwykle okazuje się niezbędna.

Antybiotykiem przypisywanym w leczeniu anginy ropnej u dzieci (i dorosłych) jest zwykle penicylina fenoksymetylowa.

Nieleczona angina u dzieci może doprowadzić do szeregu powikłań np. powstania ropnia zagardłowego, który z kolei może skutkować wystąpieniem niedrożności dróg oddechowych, a nawet niewydolnością oddechową.

Wśród innych powikłań, które mogą (choć nie muszą) wystąpić po niewyleczonej anginie ropnej wymienia się:

  • kłębuszkowe zapalenie nerek,
  • reaktywne zapalenie stawów,
  • zapalenie węzłów chłonnych szyjnych,
  • zapalenie ucha środkowego,
  • zapalenie płuc,
  • infekcyjne zapalenie wsierdzia,
  • zapalenie powięzi,
  • i wiele innych.

 

Jak uchronić nasze dziecko przed powikłaniami i nie dopuścić do rozwoju kolejnych chorób?

Przede wszystkim stosować się do zaleceń lekarza i przestrzegać dziennej dawki antybiotyku.

 

Domowe sposoby na anginę u dzieci – wsparcie w leczeniu anginy

Czy poza farmakologią istnieją skuteczne, domowe sposoby, dzięki którym wyleczymy nasze dziecko z anginy?

Podstawą leczenia anginy zawsze pozostają leki i antybiotyk (ten ostatni w przypadku anginy ropnej).

Nie oznacza to jednak, że domowe sposoby radzenia sobie z anginą nie będą istotnym wsparciem.

Wręcz przeciwnie.

Przy łagodzeniu objawów i leczeniu anginy u dzieci, podobnie jak u dorosłych, kluczowe są odpoczynek i duża ilość snu.

Jak jeszcze możemy pomóc naszemu dziecku?

  • Ważne będzie podawanie odpowiedniej ilości płynów, szczególnie w trakcie wysokiej gorączki, gdy organizm się poci. Dziecko może pić wodę wysoko-zmineralizowaną, ziołowe herbatki, czy wodę z dodatkiem świeżych owoców.
  • Chore, podrażnione gardło będzie domagało się odrobiny ulgi. Aby szybciej pozbyć się okropnego bólu, przygotuj dziecku napar do płukania gardła (z szałwii i rumianku).
  • W domowej kuracji pomóc może także nawilżanie powietrza i częste wietrzenie pokoju, w którym przebywa dziecko.
  • Sporadycznie można podać dziecku lody. Nie wyleczą gardła, ale choć przez chwile przyniosą ulgę i dziecko zapomni o bólu.
  • Ważnym elementem leczenia powinna być także zdrowa i lekkostrawna dieta. Na pewno chłodne posiłki w  tym okresie będą lepsze na podrażnione gardło niż gorąca zupa czy pikantne potrawy.

 

Co zrobić, by wraz z dzieckiem nie przechodzić zachorowania, czyli jak uchronić się od zakażenia?

 

Jak się nie zarazić anginą od dziecka?

Chcąc uchronić się przed zarażeniem anginą ropną od dziecka, musimy szczególnie mocno pilnować zasad higieny (często myć i dezynfekować ręce).

W zachowaniu profilaktyki przed zarażeniem na pewno ważny jest dystans, gdyż to właśnie drogą kropelkową najłatwiej jest się zarazić.

Jeśli to możliwe, najlepiej wydzielić dla chorego dziecka osobny pokój, bądź samemu odpoczywać w innym pomieszczeniu.

Ważny jest także sam nawyk zasłaniania ust chusteczką, a nawet noszenie maseczki higienicznej, która tworzy pewną barierę dla wirusów i bakterii.



Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu dimedic.eu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.
 
Nasz lekarz zadzwoni do Ciebie kiedy Ty chcesz! Potrzebujesz pomocy lekarskiej?
Rozpocznij konsultację