Problemy z potencją - czy psychoterapia może pomóc?
Zaburzenie potencji seksualnej powszechnie znane jako impotencja dotyka średnio 1 na 10 mężczyzn między 21. a 75. rokiem życia. Problem z potencją jest utożsamiany z zaburzeniami wzwodu. Światowa Organizacja Zdrowia zastąpiła termin impotencja szerszym i dokładniejszym w ujęciu medycznym pojęciem: zaburzenia erekcji.
Należy pamiętać, że o zaburzeniach możemy mówić dopiero wówczas, gdy problem z potencją zdarza się wielokrotnie podczas współżycia płciowego. W czasie epizodycznych kontaktów seksualnych, w szczególności, gdy towarzyszy im stres lub zmęczenie – problem ze wzwodem najczęściej jest zjawiskiem normalnym.
Punktem wyjścia podejmowania jakichkolwiek kroków ku likwidacji problemów z erekcją powinna być wizyta u seksuologa lub urologa, który właściwie zdiagnozuje przyczynę i zaleci odpowiednie leczenie.
Zobacz także: Czy problemy z potencją mogą oznaczać chorobę?
Wpływ psychiki na problemy z potencją
Problemy z potencją w niemal 80% przypadków mają swoje źródło w psychice. Obecnie problem z potencją ma coraz więcej mężczyzn. Nie jest to zaburzenie przypisane jedynie do starszego wieku. W problemie o podłożu czysto psychicznym mechanizm erekcji jest blokowany bez względu na to czy doszło do urazów fizycznych, czy chorób organicznych. Właśnie dlatego brak erekcji może wystąpić nawet u młodego i zdrowego mężczyzny. Erekcja to symbol zdrowia i męskości, dlatego jej brak powoduje u mężczyzny lęk, niepokój, a w skrajnych przypadkach nawet kryzys emocjonalny czy depresję.
Sytuacje powodujące problemy z potencją o podłożu psychogennym:
- lęk przed konkretnymi sytuacjami, np. zarażeniem wirusem HIV, niechcianą ciążą,
- kompleksy, zaniżona samoocena, obawa przed kompromitacją – często na skutek jednorazowego niepowodzenia,
- ukryte i wyparte skłonności homoseksualne,
- nieporozumienia w związku, np. częste kłótnie, nadopiekuńczość partnerki, nadmierna kontrola, krytyka, brak zaufania, nieuświadomione urazy, zdrada, monotonia w sferze seksualnej.
Zobacz także: Problemy z potencją? Aktywność fizyczna wzmacnia potencję
Psychoterapia tego typu zaburzeń rozpoczyna się zawsze od dokładnego wywiadu. Należy wypełnić kilka psychotestów i odpowiedzieć na standardowe pytania. Bardzo często w proces terapii angażowana jest również partnerka, która może zapewnić mężczyźnie dodatkowy komfort i
wpłynąć na otwartość podczas tych spotkań. Szczera rozmowa o problemach wzmacnia wzajemne relacje. Dlatego psychoterapia może, a często nawet powinna być łączona z innymi, farmakologicznymi metodami leczenia. Głównym celem psychoterapii jest przywrócenie sprawności seksualnej mężczyzny poprzez dotarcie do przyczyny zaburzeń. Ważne jest, aby w trakcie leczenia mężczyzna otworzył się, ponieważ tylko dzięki temu będzie w stanie pokonać bariery, rozwiązać wewnętrzne konflikty oraz przełamać wadliwe mechanizmy zachowania i reakcji na sytuacje związane z zaburzeniami wzwodu.
Podczas terapii prowadzona jest również praca nad odbudowaniem poczucia własnej wartości oraz wyrobienia w sobie realnych oczekiwań związanych z życiem seksualnym. W trakcie leczenia przechodzi się kolejne etapy, które pozwalają na kompleksowe podejście i eliminację problemu. Terapeuta przekazuje informacje na temat zaburzenia, wyjaśnia na czym będzie polegał cały proces leczenia, przeprowadzana zostaje praca w celu likwidacji lęku dotyczącego seksu i zachowań seksualnych, modyfikacji ulegają wadliwe schematy oraz destrukcyjnie działające przekonania.
Ponadto mężczyzna (sam lub z partnerką) uczy się konstruktywnego rozwiązywania problemów w związku oraz sposobów na pogłębienie relacji i zwiększenie wzajemnego zaufania. Końcowa faza terapii problemów z potencją polega na zapobieganiu nawrotów. Zaburzenia erekcji są dla mężczyzny wstydliwym problemem, przez co często nie szuka on fachowej pomocy. Jest to duży błąd ponieważ obecnie medycyna w wielu przypadkach jest w stanie pomóc, a szukanie rozwiązań na własną rękę nierzadko kończy się jedynie pogłębieniem problemu i jeszcze większą frustracją. Środki farmakologiczne mają zastosowanie głównie w zaburzeniach na tle organicznym. Dlatego ich samodzielne stosowanie nie pomoże, gdy podłoże jest psychogenne. Ponadto w przypadku tego typu problemów sprawdza się zasada, że im dłuższe zwlekanie z podjęciem leczenia, tym dłuższy czas oczekiwania na rezultat podjętej terapii.
Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu dimedic.eu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.
Podobne artykuły
